வெடிக்கும் பட்டாசு ஆலைகளும் பறிக்கப்படும் மனித உயிர்களும்!

 

இந்தியாவின் பட்டாசு உற்பத்தி மையமாக தமிழ்நாட்டில் உள்ள சிவகாசி நகரம் திகழ்கிறது. மொத்த பட்டாசு உற்பத்தியில் 80% முதல் 90% வரை சிவகாசியில் இருந்துதான் தயாரிக்கப்படுகிறது.

இந்தியாவில் உறபத்தி செய்யப்படும் பட்டாசுகளின் மதிப்பு தோராயமாக ரூ. 6,000 கோடி என்று மதிப்பிடப்படுகிறது. வெளிநாடுகளுக்கும் கணிசமான அளவு ஏற்றுமதி செய்யப்படுகின்றது. சுமார் 90 நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டாலும் அதிக அளவு அமெரிக்கா, நேபாளம், பூட்டான் ஆகிய நாடுகளுக்கு  ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது. 

ஜூலை 1ஆம் தேதி, விருதுநகர் மாவட்டம், சின்னக்காமன் பட்டியில் செயல்பட்டு வரும் கோகுலேஸ் பட்டாசு தொழிற்சாலையில் ஏற்பட்ட வெடி விபத்தில் சிக்கி சம்பவ இடத்திலேயே 7 தொழிலாளர்கள் உடல் கருகி உயிரிழந்தனர். இதனைத் தொடர்ந்து, மூன்று வாரங்களில் ஜூலை 22 ஆம் தேதி சிவகாசி அருகே ஆண்டியாபுரத்தில் உள்ள பட்டாசு ஆலையில் நடந்த வெடி விபத்தில் மூன்று பேர் பரிதாபமாக உயிரிழந்தனர். ஒவ்வொரு சம்பவமும் உழைக்கும் மக்களின் உயிர்களைப் பலி வாங்கி, அவர்களின் குடும்பங்களை அழிவுக்கு உள்ளாக்கி வருகிறது.

இத்தகைய உயிரைப் பறிக்கும் ஆபத்தான இந்த வேலையில் பணியாற்றும் தொழிலாளர்களின் பாதுகாப்பு குறித்து முதலாளிகளும், அரசு அதிகாரிகளும் எந்தவித அக்கறையும் கொள்வதில்லை. ஏழைத் தொழிலாளர்களின் உயிர்களை இவர்கள் துச்சமெனக் கருதுகின்றனர்.

பணியிடங்களில் தொழிலாளர்கள் கடுமையாக சுரண்டப்படுகின்றனர். மிகவும் குறைவான கூலிக்கு அதிக நேர வேலை செய்ய வேண்டிய நிலையில் தொழிலாளர்கள் இருக்கின்றனர். இந்தத் தொழிலில் அதிகளவிலான பெண்களும், குழந்தைகளும் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றனர். சிறு, நடுத்தர முதலாளிகளின் உற்பத்தித் துறையாக திகழும் இந்த பட்டாசு ஆலைகளில் எந்தவிதமான பாதுகாப்பு அம்சங்களும் பின்பற்றப்படுவதில்லை. பண்டிகை காலத்தில் மட்டுமே அதிக விற்பனையாகக் கூடியதாக இது இருப்பதால், குறுகிய காலத்தில் அதிகளவில் உற்பத்தி செய்து பெரும் இலாபத்தை ஈட்ட வேண்டும் என்ற தொழில் முதலாளிகள் மற்றும் வணிக முதலாளிகளின் வேட்கையால் சில மாதங்கள் மிகவும் பரபரப்பான உற்பத்திக் கூடமாக மாறி விடுகின்றன பட்டாசு தயாரிக்கும் தொழிற்சாலைகள். தொழிலாளர்களுக்கும்  சில மாதங்கள் மட்டுமே கூலியைத் தரக் கூடிய இந்த வாய்ப்பைத் தவிர அவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்புக்கு வேறு வழியும் இல்லை.

முறையான பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் இல்லாமலும், எப்பொழுதும் அச்சத்தை தரக்கூடியதாகவும் இருக்கக் கூடிய பட்டாசு தொழிலில் ஆண்டுதோறும் தொழிலாளர்களின் உயிர்ப்பலிகள் என்பது தொடர் கதையாகி வருகின்றது. (இவை விபத்துகள் என்பதை விட குறுகிய காலத்தில் பெரும் இலாபத்திற்காகக் கொடுக்கப்படும் உயிர்ப்பலிகள் அல்லது படுகொலைகள் என்பதே பொருத்தமானதாக இருக்கும்).

ஒவ்வொரு முறை நடைபெறும் உயிர்ப்பலிக்கு பின்பும், அரசு தரப்பில் "விசாரணை நடைபெறும்", "தவறு செய்பவர்களின் உற்பத்தி உரிமம் இரத்து செய்யப்படும்" என்ற கண்துடைப்பு நிகழ்ச்சிகள் அரங்கேற்றப்படுகின்றன. ஆனால், நடைமுறையில் எந்த மாற்றமும் இல்லை. பாதுகாப்பற்ற சூழல், அனுமதிக்கப்பட்டதை மீறிய உற்பத்தி, அங்கீகாரமில்லாத நிறுவனங்கள் ஆகியவை அதிகாரவர்க்கத்தின் உதவியோடும் ஆட்சியாளர்களின் ஆசியோடும் .தொடர்ந்து கொண்டுதான் உள்ளன.

சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தின் குறிப்புகளில் 2019 முதல் 2023 வரையான காலகட்டத்தில் மட்டும் சிவகாசியில் பட்டாசு ஆலை விபத்துகளில் 131 தொழிலாளர்கள் உயிரை இழந்துள்ளனர். 146 பேர் படுகாயம் அடைந்து உறுப்புகளை இழந்துள்ளனர். 2025 ஆம் ஆண்டில் மட்டும் முதல் ஆறு மாதங்களில் எட்டு விபத்துகள் நிகழ்ந்துள்ளன. இதில் 26 பேர் உயிரிழந்துள்ளனர். 20 பேர் படுகாயமடைந்துள்ளனர்.

இத்தகைய பெரும் இழப்புகளுக்கு முதலாளித்துவ இலாப நோக்கமும், அரசின் கையாலாகாத்தனமும் தான் காரணமாக உள்ளது, தொழிலாளர்களின் உயிருக்கான பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் சரியாகக் கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றனவா என்பதைக் கவனிக்க விடாமல், அதிகாரிகளுக்கும் முதலாளிகளுக்கும் இடையிலான எழுதப்படாத ஒப்பந்தங்கள் தடுக்கின்றன.

ஆபத்து மிகுந்த பட்டாசு தொழிலில் பணியாற்றுபவர்களில் பெரும்பாலானோர், கிராமப்புற வறிய கூலித் தொழிலாளர்கள்தான். அவர்களுக்கு தொழிற்சாலை சட்டங்கள், பாதுகாப்பு விதிகள், தொழிலாளர்களின் உரிமைகள் ஆகியன குறித்து புரிதலும், வழிகாட்டுதலும் இல்லை. அதனால், பாதுகாப்பு உபகரணங்கள் இன்றியும், அதிக வேலை அழுத்தத்துடனும்தான் அவர்கள் வேலை செய்ய வேண்டியுள்ளது.

கோடிகளில் புரளும் பட்டாசு உற்பத்தியில் கிடைக்கும் வருமானம் முழுவதையுமே சுருட்டிக் கொள்ளும் தொழில் முதலாளிகளும், வணிக முதலாளிகளும், தொழிலாளர்களின் பாதுகாப்பு குறித்து சிறிதும் கவலை கொள்வதில்லை. அவர்களின் இலாபங்களில் தன் பணப் பைகளை நிரப்பிக் கொள்ளும் அதிகாரவர்க்கமும் ஏழை எளிய தொழிலாளர்களின் உயிரைத் துச்சமெனக் கருதுகிறது. ஆட்சியாளர்களும், விபத்துகள் நடந்து உயிரிழப்புகள் ஏற்படும் சமயத்தில், தமது வாக்குவங்கியைத் தக்கவைத்துக் கொள்வதற்காக சில இலட்சம் ரூபாய்களை உயிழந்தவர்களின் குடும்பங்களுக்கு வழங்கி கண்துடைப்பு நாடகங்களை மட்டுமே அரங்கேற்றுகின்றனர். அத்தோடு தங்கள் கடமை முடிந்து விட்டதாகக் கருதுகின்றனர்.

தீபாவளிப் பண்டிகையைப் பெருமளவு சார்ந்திருக்கும் இந்த உற்பத்தி அத்தியாவசியமான உற்பத்தியல்ல. ஆண்டுதோறும் பல உயிர்களைப் பலியிட்டு பண்டிகைகள் கொண்டாடுவதை விட, அத்தகைய பலியைத் தடுப்பதே அறிவார்ந்த சமூகத்தின் நோக்கமாக இருக்க வேண்டும். பட்டாசு தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ள தொழிலாளர்களுக்கு இது வேலையை மட்டும் வழங்கவில்லை, வலியையும், உயிருக்கு உத்திரவாதமற்ற ஆபத்தையும் தருகின்றது.

மேலும், இது சுற்றுச்சூழலையும் மாசுபடுத்தி, அதனால் மக்களுக்கு நோய்களைக் கொண்டு வரும் ஆபத்தையும் கொண்டுள்ளது. ஒட்டுமொத்தமாக, மனிதகுலத்தின் வளர்ச்சிக்கு எந்தவிதப் பயனையும் அளிக்காத பாதுகாப்பற்ற பட்டாசுத் தொழிலை தடை செய்து, அந்தத் தொழிலைச் சார்ந்திருக்கும் தொழிலாளர்களுக்கு மாற்று வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்கி தரவேண்டும் என்று அரசை நிர்பந்திப்பதே தொழிலாளி வர்க்கத்தின் கடமையாக உள்ளது.

மாறன்